Prof. dr hab.

Andrzej Szyszko-Bohusz

26.04.2015 r.

I. ISTOTĄ DUSZY CZŁOWIEKA JEST SUBSTANCJA DUCHOWA BOGA - BĘDĄCA ŻYCIEM, ŚWIADOMOŚCIĄ I PRAWDĄ.

II. SUBSTANCJA TA ZOSTAŁA ZANIECZYSZCZONA, PRZYĆMIONA, ZAŁAMANA ZMIENNYM PROCESEM UCZUĆ, MYŚLI, PRAGNIEŃ, OBAW, DĄŻEŃ POWODUJĄCYCH ZAMĘT, CIERPIENIE, GNIEW, ROZPACZ, ZAGUBIENIE, NUDĘ, BEZWŁAD.

III. JEŚLI CZŁOWIEK ZDOŁA PONIECHAĆ UTOŻSAMIENIA ZE ZMIENNYM PROCESEM I POWRÓCIĆ DO "STANU BEZ ZMIAN", NIEUWARUNKOWANIA, CZYSTOŚCI STANOWIĄCEJ JEGO ISTOTĘ, CZYSTOŚCI BOSKIEJ SUBSTANCJI - WÓWCZAS ZJEDNOCZY SIĘ ZE SWYM BOSKIM STWÓRCĄ.

IV. DROGĄ DO TEGO ZJEDNOCZENIA JEST CZYSTE I PRAWE ŻYCIE ZGODNIE Z DEKALOGIEM, NAUKĄ BOGA-CZŁOWIEKA CHRYSTUSA. TO CZYSTE I PRAWE ŻYCIE W MYŚLI, SŁOWIE I CZYNIE WINNO BYĆ STALE KONTYNUOWANE AŻ DO MOMENTU ODDANIA PRZEWODNIKA CIELESNEGO, TZW. "ŚMIERCI".

V. NALEŻY UZYSKAĆ GŁĘBOKĄ CISZĘ WEWNĘTRZNĄ W MEDYTACJI ABY "TO, CO JEST" ZOSTAŁO BEZ ZAŁAMAŃ URZECZYWISTNIONE.